De Tour de Gazet heeft zich in ons rallywereldje in een aantal jaren tot een mooi evenement ontwikkeld. Er zijn wat wisselingen in de bezetting geweest qua uitzetters en organisatoren, maar in 7 edities is een goede reputatie opgebouwd. Met in dit jaar voor de 8e editie voor het eerst “Rallymeester” Ruben Knook aan het roer als kapitein, was het toch een beetje spannend of die reputatie intact zou blijven. In een eerder verslag over de “TdG” schreef ik al eens dat er de laatste jaren voor mijzelf een vloek op de Tour leek te liggen. Uitvallen in leidende positie na een aanrijding, uitvallen in leidende positie na panne met de auto, dat zijn geen resultaten om blij van te worden. Vorig jaar (toen nog met de nodige corona beperkingen, weet u nog wel?) ging het gelukkig alweer stukken beter met een mooie tweede plek achter de familie Römer. Eens zien hoeveel geluk we hebben in 2022.
Zaterdag 26 november lag er – in tegenstelling tot bij de vorige editie – ’s morgens geen sneeuw in Brabant. Dat scheelt alvast weer. Bij het Fletcher hotel tussen Uden en Veghel was het gezellig druk met een goede opkomst van zo’n 80 deelnemende equipes. Men had er weer zin in!
De Tour de Gazet heeft zich in ons rallywereldje in een aantal jaren tot een mooi evenement ontwikkeld. Er zijn wat wisselingen in de bezetting geweest qua uitzetters en organisatoren, maar in 7 edities is een goede reputatie opgebouwd. Met in dit jaar voor de 8e editie voor het eerst “Rallymeester” Ruben Knook aan het roer als kapitein, was het toch een beetje spannend of die reputatie intact zou blijven. In een eerder verslag over de “TdG” schreef ik al eens dat er de laatste jaren voor mijzelf een vloek op de Tour leek te liggen. Uitvallen in leidende positie na een aanrijding, uitvallen in leidende positie na panne met de auto, dat zijn geen resultaten om blij van te worden. Vorig jaar (toen nog met de nodige corona beperkingen, weet u nog wel?) ging het gelukkig alweer stukken beter met een mooie tweede plek achter de familie Römer. Eens zien hoeveel geluk we hebben in 2022.
Zaterdag 26 november lag er – in tegenstelling tot bij de vorige editie – ’s morgens geen sneeuw in Brabant. Dat scheelt alvast weer. Bij het Fletcher hotel tussen Uden en Veghel was het gezellig druk met een goede opkomst van zo’n 80 deelnemende equipes. Men had er weer zin in!
Met de ervaren Fred Hak als uitzetter kon men ervan uitgaan dat het een redelijk uitdagende, wat technische rit zou worden. Om 9:01 mocht equipe nr. 1, Rupert/Kwant als eerste op pad. Met een ingetekende lijn met barricades hoefden we niet meteen veel in te tekenen. En omdat hier gebruik gemaakt werd van Tijd Venster Controles en geen harde TC’s, zou de tijdsdruk niet te hoog moeten zijn. Zou… In de Expert klasse werden we al vrij vlot getrakteerd op de onvermijdelijke maar vermakelijke herconstructies, doordat de lijn niet overal op een (berijdbare) weg bleek te liggen. Dat verliep eigenlijk allemaal vrij soepel. Totdat ik net boven het plaatsje Zeeland de lijn iets anders had geïnterpreteerd dan dat de uitzetter bedoeld had. Daardoor creëerde ik na lang puzzelen voor onszelf een lastige, gedeeltelijk niet te rijden en daardoor erg lange omweg. En toen werd de tijd naar TVC 2 ineens aan de krappe kant…. Zo zie je maar weer, als uitzetter hoef je een rally niet extreem moeilijk te maken (tip voor collega uitzetters…), de deelnemers maken
het zichzelf al onnodig moeilijk genoeg! Met 21 minuten meer dan ideaal, was er nog slechts 9 minuten speelruimte om geen berg extra stafpunten op te lopen. In het volgende traject zit ik weer wat te knoeien voordat ik de juiste route bedacht heb, rijden we nog eens een stuk dubbel omdat we het gek vinden dat er geen controle staat. Dat kost tijd. En toen kwam de regularity vlak voor de volgende TVC. Op zich niet heel lastig, maar omdat hier slechts een gemiddelde snelheid van 37 km/uur gold, was er geen gelegenheid om tijd in te halen. Nog net niet met rokende banden kwamen we na de “RP” in de 30e minuut na ideaal aan bij de TVC. Poeh…. Excuus als we de daar wachtende deelnemers hebben laten schrikken door er langs te
speren! Ik heb toch liever geen 300 bonuspunten door te laat te komen… Even diep ademhalen en weer door. Vlot de kompaspunten op de kaart aan elkaar rijgen. Zo al lussen draaiend om niks tegengesteld te rijden, wordt ineens de hele voorruit vol gesmeten met modder door een voor ons rijdende MGB GT V8. Dankjewel! Geen tijd om de boel schoon te poetsen, dus door maar weer. Verderop blijk ik toch teveel haast te hebben gemaakt met intekenen.
Met voortschrijdend inzicht (onderweg zie ik dat velen weer een ander inzicht hebben) toch maar een nieuwe route bedenken en omdraaien. In de haast bijna nog een verlegde weg gemist, maar toch met een hele minuut over bij de laatste TVC voor de lunch. Zo rollen we neutraal ’s Hertogenbosch in, via een tankstation waar ook eindelijk de voorruit weer doorzichtig gemaakt kan worden. In de oude monumentale De Gruyter fabriek heeft de organisatie een leuke originele lunchlocatie gevonden. Door ons tijdverlies in de ochtend moet de smakelijke lunch (met kroket, yes!) wel wat rapper naar binnen geschoven worden dan gewenst, vooruit maar.
Verder met de tweede helft. Slingerend over een bedrijventerrein binnen een vak langste route en daarna een niet al te moeilijke grensbenadering. We houden zowaar flink tijd over bij de TVC! Brabant blijkt weer een prachtig gebied voor ons spelletje. Leuke rustige weggetjes, veel interessante situaties. Die situaties worden nog een stuk interessanter in het volgende traject dat op een oude (vergrote) 1:100.000 ANWB kaart wordt gereden. Wegaansluitingen en afstanden moeten hier met een hele fikse korrel zout genomen worden. Een beetje als freestyle Michelin kaart navigeren. Alles is (heel erg) ongeveer. Heel anders rijden dan op zo’n
exacte topografische kaart. Dat we hier dan de letter G missen op een klein graspaadje voelt toch een beetje tegenstrijdig. Maar de uitdaging is zonder meer leuk. We komen zelfs weer op tijd, hoera! De hierna volgende – gedeeltelijk blinde – ingetekende lijn is wat minder spannend, maar wel leuk om te rijden. En zo komen we ruim binnen de tijd weer aan bij het Fletcher hotel. In ieder geval zijn we rijdend bij de finish gekomen, dat was enkele eerdere keren wel anders… We hebben een leuke rally achter de rug, Harry en ik hadden het weer gezellig en de trouwe Volvo ging weer als een Zweedse speer. En er is best een goed gevoel over het resultaat, als blijkt dat we in de ochtend foutloos waren, met 11 seconden op de
regularity. Tijd voor ontspanning, gezelligheid en een drankje. De afsluiting is zoals we op deze locatie inmiddels gewend zijn met een uitstekend gevarieerd buffet. Nee, goed voor de slanke lijn is het niet, maar wel erg smakelijk! Als de buiken goed gevuld zijn, komt Ruben Knook met de uiteindelijke uitslagen. In de Tourklasse mag de equipe Rietjes/Teunizen de grootste trofee - in de vorm van een kei met modelauto – in ontvangst nemen. De Sportklasse kent terecht vader en zoon Slappendel als winnaars met (eveneens) 11 strafpunten. Bij de Expert rijders blijkt dan dat onze equipe de rest van het veld is voorgebleven. Met deze fijne winstpakker kunnen we wel stellen dat de Vloek van de Tour nu echt is verbroken! We kunnen tevens stellen dat de “Rallymeester” geen vloek over zichzelf heeft afgeroepen door in deze organisatie te stappen. Na enkele kleinere ritten voor hem toch een behoorlijke sprong in het diepe. Wat ons betreft was er weinig op de rally aan te merken, al begreep ik dat Ruben zelf toch nog wel verbeterpunten was tegengekomen. De reputatie van de Tour de Gazet is zeker niet geschaad, de plek op de rallykalender is met verve verdedigd. Volgend jaar weer!